Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2009

Μπες μέσα στο κουτί ρε!

Αχ, τι ευτυχισμένη στιγμή.
Ο γενειοφόρος κυριούλης με την κόκκινη φόρμα ετοιμάζεται να επισκεφτεί αρκετά από τα παιδάκια -του δυτικού κόσμου- και να τα επιβραβεύσει επειδή ήταν καλά -και υπάκουα (!?!)- όλο τον χρόνο που πέρασε.
Καλοσύνη με ανταμοιβή, ανθρωπισμός με εποχές, καλλωπισμένη μιζέρια, καμουφλαρισμένη ασχήμια και κατανάλωση.

Αυτά είναι που κάνουν τον κόσμο να χαμογελά ξένοιαστα στις αγορές της πόλης και να μη σκέφτεται (από τώρα) τους φουσκωμένους λογαριασμούς που θα χρειαστούν για τη διακόσμηση της, μαζί με τα υπόλοιπα εκβιαστικά τέλη στο λογαριασμό της ΔΕΗ.

Γκρινιάζω, μιζεριάζω?
Ίσως, πάντως έχω δηλώσει πως δεν τις γουστάρω αυτές τις γιορτές, και παρακαλώ τους διαφωνούντες να μην με κατηγορήσουν για το μηδενισμό που -ενδεχομένως- εκπέμπω.

Δε θέλω να σας μαυρίσω, βασικά ένα ακόμα τραγουδάκι ήθελα να αναρτήσω αλλά παρασύρθηκα.

Στον κυριούλη λοιπόν.
Δεν τον γουστάρω ούτε κι αυτόν.
Και είμαι πολύ απογοητευμένος που γνωρίζω πως δεν υπάρχει.
Θα ήθελα πολύ να του την έχω στημένη και μόλις έμπαινε στο σπίτι, να αρχίσω να του πετάω κουραμπιέδες και μελομακάρονα που θα είχα φυλαγμένα από πέρυσι...στην καλύτερη!
Να φωνάξω επίθεση και να τον δω να τρέχει πανικόβλητος καθώς θα πάλλονται οι πατσές του πέρα δώθε.

Αν και έχω ακούσει και καλύτερες ιδεες...

Μπες μέσα στο κουτί ρε μαλάκα!



Κλισέ επίλογος που όμως τον εννοώ:
Καλή χρονιά με υγεία και ευτυχία για όλους μας.

3 σχόλια:

Θεία Θ είπε...

Όλα μέσα στο κουτί-
μετά γυρνάμε πλάτη και...
πετάμε το κουτί
στη Φοντάνα ντι Τρέβι.
Κάνουμε μια ευχή:
Επανάσταση ΤΩΡΑ-
(έτσι το λέω, μη σκιάζεστε).
Καλή Χρονιά
(ή έστω καλύτερη!)

Korlakas είπε...

Τσεκαρε(τε) τους στιχους απο το τραγουδακι.
Αν και μου αρεσει το πνευμα σου, το εννοουσα λιγο διαφορετικα ;)

Δε σκιαζομαι(-μαστε).
Καλη χρονια και σε σενα Θεια και καλως ηρθες :)

Ανώνυμος είπε...

Αιντε να χαθεις ρε!!!!
Εμενα μου ειχε φερει οταν ημουν μικρος μια μπετονιερα που εφτιαχνε αληθινη λασπη.....αλλο που μετα ανακαλυψα οτι την ειχε φερει ο πατερας μου!!!
Συν τοις αλλοις μου εβαζε σοκολατες crunch (δεν κανω διαφημιση!!!) κατω απο τις πολυθρονες...αλλο που ανακαλυψα οτι τις εκρυβαν οι γονεοι για να χαιρομαι οταν τις βρισκω...οπως αλλωστε χαιρομουν.
Καποτε μαλιστα ειχα γραψει κι ενα γραμμα...ο πατερας μου λοιπον,ολο στοργη μου υποσχεθηκε οτι θα το παει στο ταχυδρομειο για να το στειλει στον Αη-Βασιλη,εγραψα λοιπον κι εγω ως παιδι μεσα στο γραμμα τα εσωψυχα μου ,τις ευχες μου,και τις επιθυμιες μου φυσικα....αν θυμαμαι καλαλ ειχα κανεικαι μια ζωγραφια μπας καιτον καλοπιασω (τον Αη Βασιλη) και μου φερει το δωρο μια ωρα αρχιτερα η φιλοτιμηθει και μου δωσει παραπανω δωρα.Αχχχχχ,η ατιμη περιεργεια μου με εφαγε...ειχα παντοτε τη συνηθεια να ψαχνω τα συρταρια των κομοδινων,ηταν για μενα κοσμος μαγικος,αφου να φανταστεις μια φορα ειχα βρει κατι παιδικες ασπιρινες με γευση φραουλα(κατι τετοιο) και ειχα κλειδωθει στο δωματιο και εφαγα ευτυχισμενος για την υπεροχη γευση τους (που ακομα θυμαμαι) καμποσες απο αυτες....ξερεις,ισως αυτη η δοση ασπιρινης να με εχει κανει τοσο παληκαρι:)...ξεφυγα λιγο!!!Στο θεμα μας λοιπον!!!....Ψαχνοντας τα συρταρια και βρισκοντας ενα καρο αχρηστα πραματα καπου μεσα εκει βλεπω ενα φακελο γνωριμο,τον κλασσικο ασπρο-μπλε του ταχυδρομειου με δικα μου γραμματα πανω...βρε βρεεεε.....το γραμμα στον Αη-Βασιλη...σκιστηκε η παιδικη καρδουλα μου...αφου το διαβασα και εξοργιστηκα...τα εχωσα και στους δυο γονεις...βεβαια κατευνασαν την παιδικη οργη με μια υπερβολικη δοση crunch.....αυτααααα!!!


Blekos