Τι να πρωτογράψει κανείς!
Για το παιδί?
Για τη μία ακόμα ζωή που τόσο άδικα αφαιρέθηκε από μπάτσους, χωρίς να έχει σημασία η ηλικία?
Για όλες τις υπόλοιπες δολοφονίες ντόπιων και αλλοδαπών που -δυστυχώς- τις περνάμε περισσότερο στο "ντούκου"?
Για το ότι η δολοφονία ήταν απλά η αφορμή?
Για την αστυνομοκρατία και την τρομοκράτηση της κοινωνίας από τα καριόλια που κυβερνάνε, που έχουν και φίλους αντιεξουσιαστές μη χέσω?
Για τα προηγούμενα καριόλια που δεν είχαν -έστω για τα μάτια του κόσμου- μια παραίτηση για λόγους ευθιξίας (και καλά) και είχαν ξαμολίσει τα κοπρόσκυλά τους να ρωτάνε "που είναι ο Αλέξης" ενώ δέρνουν τον κόσμο?
Για τους κακομοιριασμένους "ειρηνιστές" και "φιλήσυχους" που θα μας ζαλίσουν σχετικά με τη βία και τα "επεισόδια" τα οποία έχουν ήδη προδικάσει για να προκαλέσουν πανικό?
Για τις ηλίθιες και ψηφοθηρικά μίζερες αναλύσεις της αριστεράς που αντιλαμβάνεται τη βία μονοδιάστατα, και το λήμμα αντιβία της είναι στην καλύτερη άγνωστο, στη χειρότερη ακατανόητο?
Για τη σημασία της εξέγερσης και πως αυτή πραγματώνεται, με ποιες πολιτικές προϋποθέσεις και όρους, μέσα σε ποιες συνθήκες πρέπει να υπάρχει η σύγκρουση?
Για τη σημασία της επετείου μιας εξέγερσης και πως πρέπει αυτή να νοηματοδοθεί πολιτικά ώστε να μην καταντήσει γραφική και να ξεπεραστεί ως επέτειος, αλλά να συνεχίσει να είναι εξέγερση, δράση που μπορεί να πάει τα πράγματα μπροστά και να επιτεθεί στο υπάρχον με προοπτική να το διαλύσει?
Για τις διαδικασίες και τους τρόπους που ο νέος κόσμος θα χτιστεί πάνω στα ερείπια του παλιού?
Πολλά να γράψει κανείς και δεν ξέρω αν πραγματικά χρειάζεται.
Μάλλον δε χρειάζεται, όχι αυτές τις μέρες.
Κλείνω με ένα απόσπασμα από ποίημα του Μπορίς Βιάν που δάνεισε και τον τίτλο στην παρούσα ανάρτηση:
"Αν έβρεχε δάκρυα
Όταν πεθαίνει ένα παιδί
Αν έβρεχε δάκρυα
Όταν γελάνε οι κακοί
Σ’ ολόκληρη τη γη
Με γκρίζα κύματα και κρύα
Δάκρυα πικρά
Το παρελθόν θα τάραζαν
Αν έβρεχε δάκρυα
Όταν σκοτώνουμε τις καθαρές καρδιές
Αν έβρεχε δάκρυα
Όταν χανόμαστε κάτω απ’ τα τείχη
Σ’ ολόκληρη τη γη
Θα γίνονταν κατακλυσμός
Από τα δάκρυα τα πικρά
Των δικαστών και των ενόχων"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου