Ο Καίσαρας.

"Ο υπουργός δήλωσε κατηγορηματικά ότι όποιος αστυνομικός ή λιμενικός ακουμπήσει ξανά –κατά παράβαση του Συντάγματος- οποιονδήποτε πολίτη, τότε θα φεύγει με δική του εντολή από το σώμα. Το ίδιο θα συμβαίνει και με τους αστυνομικούς για τους οποίους υπάρχουν στοιχεία ότι συνεργάζονται σε πλαίσιο των καθηκόντων τους με την «Χρυσή Αυγή»."

Τις μέρες που πέρασαν, οι εντεταλμένοι του, επιχείρησαν να τον ακουμπήσουν σε πάρα πολύ κόσμο, αλλά φαντάζομαι πως όταν αυτό γίνεται κατόπιν εντολής, δεν υπάρχει θέμα.
Εκεί που όμως υπάρχει θέμα, και δεν περίμενα πως θα το γράψω ποτέ αυτό, είναι στο ότι με εντολή του ιδίου θα απομακρύνονται οι μπάτσοι που είναι "ακουμπιστές".

Και για να μην παρεξηγηθώ, δεν έχω πρόβλημα με την απόταξη/απόλυση των μπάτσων που είναι ακουμπιστές, έχω όμως πρόβλημα με τη νοοτροπία του Χουντοχοΐδη.
Γιατί το ίδιο "αποφασίζουμε και διατάσσουμε" εφαρμόζει όχι μόνο στους μπάτσους (είμαι σίγουρος πως το κάνει για να λειτουργήσει ως προκαταρκτικό στη σχέση τους, παιχνιδάκια για αγόρια με σατράπικα βίτσια, S&M και τα σχετικά), αλλά και όπου αλλού μπορεί, σαν άλλος Καίσαρας.

Και το ακόμα χειρότερο, είναι πως τέτοιου είδους συμπεριφορές δε σταματάνε στους πολιτικά και ηθικά αυτουργούς των ακουμπιστών, αλλά συνεχίζονται και υιοθετούνται και από τους εν δυνάμει ακουμπιστές: αφού έτσι το κάνει ο πολιτικός και υπηρεσιακός τους προϊστάμενος!

Τη στιγμή που ο υπεύθυνος για την τάξη και την ασφάλεια (ποιών δε λέμε, είναι μυστικό συνυφασμένο με την έννοια του κράτους) παρεμβαίνει και δικάζει αμετάκλητα σε ραδιόφωνα και τηλεοράσεις, την ίδια στιγμή οι πραιτοριανοί του (αν υποψιαστώ πως θα επιθυμήσουμε τον Βύρωνα, θα αρχίσω να ουρλιάζω!) σακάτευαν κόσμο με ή χωρίς αφορμή, έκαναν επίθεση στις πορείες, καταργούσαν το άσυλο και -Ω!Οποία έκπληξη- συνεργάζονταν, υπέθαλπταν, ανέχονταν, τα παρακρατικά ακροδεξιά στοιχεία που τόσο καιρό κατηγορεί και για σχέσεις με τα οποία "προειδοποιεί" όσους στελεχώνουν τα σώματα ασφαλείας (όχι της δικιάς μας, σίγουρα).

Όλες αυτές οι κραυγές εναντίον της χρυσής αυγής, δεν είναι τίποτα περισσότερο από το απαραίτητο ηχητικό χαλί, που συνοδεύει το προσωπείο του αριστερού, του ανθρώπου που σέβεται την ελευθερία, κι άλλες τέτοιες δημοσιοσχετίστικες μπούρδες.
Η δομή, η ουσία, και η λειτουργία του κράτους, όχι μόνο δε μπορεί να αλλάξει, αλλά και οι σχέσεις του επίσημου κράτους με συμμορίες τύπου χ.α. είναι σφυρηλατημένες στο χρόνο και μόνο στενότερες μπορούν να γίνουν, ειδικά αν ζήσουμε να δούμε τον Καρατζαφύρερ (μπρρρρ) πρωθυπουργό.

Οι συνεχόμενες και εντεινόμενες επιθέσεις του παρακράτους σε κοινωνικούς χώρους, σε αλλοδαπούς, σε αγωνιστές, αλλά και σε άτυχους περαστικούς που ενδεχομένως δεν τηρούν το πρότυπο περί ελληνικής καθαρότητας είναι συχνότατες, και συμβαίνουν απροκάλυπτα.
Δεν υπάρχει φόβος, γιατί γνωρίζουν πως ήταν, είναι και θα είναι η νούμερο ένα εφεδρεία της κρατικής καταστολής, όταν είναι εφεδρεία

Άλλωστε είναι γνωστό πως οι "αγανακτισμένοι πολίτες" είναι εφεύρεση του σοσιαληστικού καθεστώτος που και τώρα κυβερνάει και όχι των κακομοιριασμένων και συνήθως (έως πάντα) ανίκανων αποκαλούμενων δεξιών.
Άλλωστε ο ετεροκαθορισμός βολεύει πολύ σε αυτές τις περιπτώσεις, αφού οι άλλοι είναι δεξιά, εμείς έχουμε όνομα "αριστερό" και κατεύθυνση κεντρώα. Βέβαια, πολλά από αυτά που κάνουν με την κάλυψη της υποτιθέμενης προοδευτικότητας τους η "δεξιά" ούτε που έχει φανταστεί πως μπορεί να τα κάνει, όσο και αν θα το ήθελε.

Θα μπορούσα να "σπάσω" κάπου εδώ το κατεβατό με μερικές φωτογραφίες των επιθέσεων των παρακρατικών τις τελευταίες μέρες, αλλά και στην εκπαιδευτική πορεία της 7ης Δεκεμβρίου.
Διαβάζοντας όμως την ανακοίνωση της χ.α. για την "εκδήλωση" που πραγματοποίησαν το βράδυ της πέμπτης, κατά τη διάρκεια της οποίας γνωρίζουμε πως επιτέθηκαν σε δύο διερχόμενους νεαρούς -με την πατριωτική αναλογία 10 οπλισμένοι προς 2 άοπλους και ανυποψίαστους- χωρίς κανένα λόγο, κόλλησε το μάτι μου στο εξής:

"Στις 6 Δεκεμβρίου ήμασταν στην πρώτη γραμμή του αγώνα."

Στην πρώτη γραμμή ποιού ακριβώς αγώνα, με την ανοχή (στην καλύτερη) ή την εντολή ποιου ακριβώς?
Ρητορική μάλλον η ερώτηση, απλά για να μην ξεχνάμε πως ακόμα και οι ίδιοι δεν έχουν κανένα ενδοιασμό να παραδεχθούν, έστω κι έμμεσα, τη συνεργασία τους με τους υποτιθέμενους διώκτες τους.

...Άλλωστε επί πρωθυπουργίας του πολύ πιο σοσιαλιστή Αντρέα (χοχοχο) μισθοδοτούνταν οι ιδεολογικοί ηγέτες των ακροδεξιών από την τότε ΚΥΠ:


Λέτε να αλλάξουν τα πράγματα τώρα?