Έχω ξαναπεί πως το χαζοκούτι δεν το ανοίγω εδώ και πολύ καιρό.
Το έκανα χτες την ώρα των δελτίων να κάνω μία μικρή γύρα, έτσι από περιέργεια, να ακούσω τι λένε.
Και φτάνει στα αυτιά μου η δηλωσάρα του υπουργού κ.κ. Λοβέρδου, στον έγκυρο και έγκριτο κ.κ. Χατζηνικολάου στο ραδιόφωνο, πως στα ταμεία "δεν υπάρχει σάλιο".
Αυτολεξεί!
Και αμέσως το μυαλό μου -ομολογώ- πως πήγε σε τρόπους ανεύρεσης (και χρησιμοποίησης) σάλιου.
Όχι όπως το έχουν αυτοί στο κεφάλι τους, όχι για εκεί που το προορίζουν το σάλιο μας, καθώς ακόμα και το να βάλουν το δικό τους σάλιο τους πέφτει πολύ.
Δεν υπάρχουν λεφτά λένε για το επίδομα ανεργίας.
Φυσικό κι αναπόφευκτο
Τόσα χρόνια, δεκαετίες, υπήρχαν λεφτά για υπερκοστολογήσεις μέσω αναθέσεων των δημοσίων έργων, λεφτά για τις μίζες και το λαδάκι (γι' αυτό δεν πονούσαμε τόσο, τώρα με το σάλιο θα το νιώσουμε καλύτερα) των διορισμένων κι εκλεγμένων κομματόσκυλων, λεφτά για να παίζουν στο χρηματιστήριο όπου με δηλώσεις ακόμα και του τότε πρωθυπουργού ενθαρρύνονταν οι πολίτες να "επενδύσουν" τα χρήματά τους, λεφτά για τις μίζες στη siemens που μοιράστηκαν έπειτα σε κάθε μικρό και μεγάλο στέλεχος της δημόσιας διοίκησης, λεφτά για το παπαδαριό που χρηματοδοτείται ούτως ή άλλως από εμάς, χωρίς να φορολογείται όμως, κι ας κατέχει περίπου το 1/3 δημόσιας γης σε αυτή τη χώρα, λεφτά για να στηριχτούν οι τράπεζες, λεφτά για αυξήσεις σε δικαστικούς κι "εκπροσώπους" της "δημοκρατίας", λεφτά για στρατιωτικούς εξοπλισμούς(να ξαναγράψω για μίζες?), και ο κατάλογος δεν έχει τέλος.
Και μετά από όλα αυτά, την καταλήστευση και εκποίηση κάθε πηγής πλούτου, κάθε δραχμής (ευρώ) που υποτίθεται πως κρατούνταν για τις συντάξεις και την περίθαλψη αυτών που για χρόνια νοίκιαζαν τη ζωή τους στα κάτεργα της μισθωτής σκλαβιάς για την επιβίωση, μετά την εξαθλίωση της κοινωνίας, είτε με οικονομικούς, είτε με κοινωνικοπολιτικούς όρους, μετά τη δημιουργία ραγιάδων που παρακαλάνε για ένα ρουσφετάκι χωρίς να έχουν ιδέα της δύναμής τους, αντί πολιτών...
Μετά από όλα αυτά τολμάνε να μιλάνε για τρομοκρατία επειδή έσπασαν 2 τζάμια.
Τολμάνε και μιλάνε για επίθεση στη δημοκρατία!
Και κανείς δεν θυμώνει για την κοροϊδία
Τρομοκρατία και επίθεση στη δημοκρατία κύριοι, είναι η δική σας δράση, τα δικά σας έργα, η φύση σας η ίδια.
Τα σπασμένα τζάμια είναι απλά μία πολιτικά αναποτελεσματική πράξη που ίσως κάποιους από τους "κάτω", να τους έκανε να χαμογελάσουν.
Όχι απαραιτήτως επειδή συμφωνούν, αλλά επειδή σε αυτό τον κόσμο υπάρχουν ακόμα τρελοί, ακόμα άνθρωποι που -έστω με λάθος προσανατολισμό- παίζουν τον κώλο τους για να περάσουν ένα μήνυμα, άνθρωποι που απαντούν στη βία ενάντια στην κοινωνία.
Επειδή για μία έστω στιγμή φάνηκε η ανησυχία στα πρόσωπα αυτών των λίγων που δυναστεύουν τους πολλούς.
Και τολμάνε να μιλάνε!
Ίσως επειδή αυτοί δεν "σπάνε" από μόνοι τους, εμείς είμαστε που πρέπει να τους σπάσουμε!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
